Η οπτικοακουστική εγκατάσταση “Αφηγήσεις της Κρήνης” έχει θέμα τη λειψυδρία. Δημιουργήθηκε ειδικά για το έργο ¨Νερό που αναδύεται από τους αιώνες¨ σε συνεργασία με την DISSCO, ως ανταπόκριση στο κάλεσμα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας (EIT) διαφορετικών Κοινοτήτων Γνώσης και Καινοτομίας (KIC) για την εύρεση καινοτόμων λύσεων για τη λειψυδρία στη Νότια Ευρώπη.
Το όνομα της εγκατάστασης υιοθετεί την ελληνική λέξη «κρήνη», ενσωματώνοντας τη συμβολική και μεταφορική αναπαράσταση της “πηγής” στα θέματα της λειψυδρίας και της μακρόχρονης παράδοσής μας στις δημόσιες και κοινοτικές κρήνες που κάλυπταν από την αρχαιότητα μέχρι και την σύγχρονη ιστορία μας τις καθημερινές ανάγκες κάθε νοικοκυριού για νερό. Οι κρήνες, τα πηγάδια και οι πηγές ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του δημόσιου χώρου, τόποι συνάντησης, κοινωνικής συναναστροφής αλλά και τόποι μόχθου. Αποτελούσαν όμως ταυτόχρονα και τόπους ξεκούρασης, στάσης όπως εξακολουθούν να αποτελούν μέχρι και σήμερα στα διάφορα χωριά της Ελλάδας για τους περιηγητές.
Δημιουργήσαμε μια απλή στη συναρμολόγηση δομική βάση/πλαίσιο από τετράγωνα προφίλ αλουμινίου. Η επιλογή του υλικού επιλέχθηκε λόγω των τεχνικών του χαρακτηριστικών (μικρό βάρος, αντοχή στη διάβρωση), αλλά και λόγω της υψηλής ανακλαστικότητας, της καθαρής φύσης και τηςστοιχειακής του σύνδεσης με το νερό ως άφθονο, ρευστό και βιώσιμο υλικό.
Η αλουμινένια βάση συγκρατεί ένα ξύλινο ή μεταλλικό κουτί παρόμοιο με τη γούρνα μιας κρήνης. Το κουτί φέρει ειδικές θήκες για έντυπο υλικό επικοινωνίας, ρυθμιζόμενη βάση για tablet και περίβλημα ηχείου το οποίο συνδέεται με το tablet μέσω bluetooth. Με τη χρήση του tablet, το κοινό μπορεί να περιηγηθεί στο οπτικό υλικό που δημιούργησε η DISSCO; βίντεο και podcasts με αφηγηματικές πραγματικές ιστορίες σχετικά με την αποτυχία, την προσπάθεια και την περιστασιακή επιτυχία πάνω στη διαχείριση και την έλλειψη του νερού. Πρόκειται για ιστορίες που αφηγούμαστε εδώ και χιλιάδες χρόνια ως παρακαταθήκη της Προφορικής μας Ιστορίας, επομένως η γλώσσα των ιστοριών είναι συμβολική με ευρεία χρήση μεταφορών. Οι ιστορίες μιλούν στο κοινό με εικόνες από ποτάμια, πηγάδια και άλλες πηγές νερού, εικόνες που πηγάζουν από μύθους, παραδόσεις και αινίγματα με δύναμη και φαντασία.
Με παρόμοιο τρόπο χρησιμοποιήθηκαν και οι ημιδιαφανείς δεξαμενές γεμάτες νερό που τοποθετούνται στη βάση. Προσφέρουν έμφαση και βάρος στην εγκατάσταση, τόσο κυριολεκτικά για λόγους ευστάθειας, όσο και μεταφορικά, καθώς δημιουργούν έναν άμεσο διάλογο με την θεματική της εγκατάστασης. Ταυτόχρονα, ενσωματώνουν τη συμβολική και μεταφορική αναπαράσταση του νερού ως φυσικό στοιχείο, κάτι που προκαλεί μία ενδιαφέρουσα αίσθηση που αντανακλά την ουσία του έργου.
Στις παραδοσιακές κρήνες, τα ξινάρια είναι τα μαρμάρινα διακοσμητικά στο σημείο που αναβλύζει το νερό, με θέματα που αντλούνται από τη θρησκευτική και μυθολογική παράδοση ή με μοτίβα με άνθη, καρπούς, πουλιά, ψάρια κ.α. Εμείς χρησιμοποιήσαμε με αντίστοιχο τρόπο μία διάφανη επιγραφή που φέρει ένα σύγχρονο γραφιστικό στοιχείο και χαράξεις σχετικά με το συγκεκριμένο έργο.
Τέλος, μέσα από την επιγραφή και το νερό των δεξαμενών, διαχέεται στο γύρω περιβάλλον της εγκατάστασης μία αμυδρή πηγή φωτός. Όπως τα καντήλια και τα κεριά σηματοδοτούσαν το δρόμο προς τις κρήνες, έτσι και εδώ το φως που διαχέεται μέσα από τις δεξαμενές νερού και τις διακοσμητικές χαράξεις πάνω στην επιγραφή, δημιουργεί μια μυσταγωγική εμπειρία και προσκαλεί σε μία εις βάθος εξερεύνηση της σημασίας που παίζει το νερό στη ζωή μας ως κοινό αγαθό.
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο “Νερό που αναδύεται από τους αιώνες”, καθώς και τα επεισόδια και τις ηχητικές ιστορίες στο παρακάτω λίνκ: https://water-scarcity.gr/el/#stay-tuned
