Το BAUHAUS συναντά τα ΚΟΙΝΑ ήταν ένα πρακτικό και συλλογικό εργαστήριο έρευνας και μεταφοράς γνώσης που πραγματοποιήθηκε στο LUDD τον Απρίλιο του 2019.
Η ιδέα πίσω από ένα πρακτικό εργαστήριο για την πολιτιστική και καλλιτεχνική κληρονομιά του Bauhaus ξεκίνησε με την παρατήρηση ότι υπάρχουν στενές διασυνδέσεις μεταξύ των βασικών πρακτικών στόχων του Bauhaus και ορισμένων από τα βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη καλλιτεχνική και τεχνολογική παραγωγή σήμερα. Αυτές οι παρατηρήσεις συνδέονταν ιδιαίτερα με το περιβάλλον που διαμορφώνεται γύρω από το σύγχρονο Κίνημα των Κοινών. Ταυτόχρονα, ήταν σημαντικό να επισημανθούν οι βασικές διαφορές μεταξύ των δύο σχολών σκέψης, κάτι που μας έκανε να αναρωτηθούμε πώς θα μπορούσαν να αναδιαμορφωθούν οι κύριοι στόχοι του Bauhaus κάτω από το πρίσμα των Κοινων και στο πλαίσιο της τεχνολογικής καινοτομίας, του ανταγωνισμού, της οικονομικής, αλλά και κοινωνικής ανισότητας.
Το σύγχρονο Κίνημα των Κοινών ή η «οικονομία του διαμοιρασμού», με παρόμοιο τρόπο με τους στοχαστές του Bauhaus, δημιουργεί μια εναλλακτική στο καθιερωμένο οικονομικό μοντέλο και διερευνά πώς πραγματικά θέλουμε να ζούμε, να δημιουργούμε, να σχεδιάζουμε και να παράγουμε. Αυτό το περιβάλλον εκδηλώνεται ιδιαίτερα, σε σχέση με το Bauhaus, στη δυαδικότητα των κοινοτικών και συλλογικών εργαστηρίων (Makerspaces/Fab Labs) και στο κίνημα του Ανοιχτού Σχεδιασμού.
Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου εμβαθύναμε σε αυτές τις βασικές συνδέσεις και διαφορές. Βασικός στόχος ήταν να διερευνηθεί στην πράξη πώς οι νέες τεχνολογίες, οι πρακτικές σχεδιασμού και οι προσεγγίσεις που βασίζονται στα Κοινά θα μπορούσαν να συμβάλουν ή να μεταμορφώσουν τους βασικούς στόχους και το πνεύμα δημιουργικής δραστηριότητας του Bauhaus.
Αντικείμενο έρευνας και πηγή δημιουργικής έμπνευσης του εργαστηρίου ήταν η «Καρέκλα με πηχάκια» του Marcel Breuer. Ένα σχέδιο του 1922 με εμφανείς επιρροές από το De Stijl και τα έπιπλα του Gerrit Rietveld, με αφηρημένες γεωμετρικές συνθέσεις και αμφιλεγόμενες αναφορές. Η δομή της καρέκλας αποτυπώνεται καθαρά στον σχεδιασμό της. Ο ξύλινος σκελετός στήριξης, ο οποίος κατασκευάζεται από ξύλινο πηχάκι ίδιας πάντα διατομής, διαφοροποιείται σχεδιαστικά από τα υφασμάτινα μέρη που υποδέχονται το ανθρώπινο σώμα. Η μορφή της καρέκλας βασίζεται στην ανατομική μελέτη του τρόπου στήριξης του ανθρώπινου σώματος.
5 μικρές μικτές ομάδες εργασίας σχεδιαστών και τεχνιτών επεξεργάστηκαν τόσο εννοιολογικά όσο και πρακτικά διαφορετικές και ποικίλες εκδοχές της καρέκλας. Κάθε ομάδα ακολούθησε μια διαφορετική σχεδιαστική κατεύθυνση υποθέσεων εργασίας. Ενδεικτικά, έγιναν πειράματα με διάφορα υλικά, τη μορφή, τη δομή, τη λειτουργία, την αλληλεπίδραση, τα στοιχεία σύνδεσης, τις μεθόδους παραγωγής ή την προσθήκη εξαρτημάτων που ακολουθούν ένα τυποποιημένο σύστημα ως προεκτάσεις ή προσαρμογές του αρχικού αντικειμένου.
Όλα τα έργα που πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο δημοσιεύθηκαν με άδειες Attribution 4.0 International Creative Commons (CC BY 4.0) για περαιτέρω έρευνα, ανάπτυξη και χρήση.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το έργο και να βρείτε τα σχετικά αρχεία εδώ: https://www.goethe.de/prj/com/en/21621710.html
